Tag Archief van: tijd

Doe normaal zeg! Tijd voor elkaar in je agenda plannen?!?!

Deze gedachte kwam als eerste bij me op, toen mijn man en ik jaren geleden dit advies kregen. Onze zoon zat volop in een zorgtraject om hem te helpen zijn gedrag en emoties beter onder controle te krijgen. Ter aanvulling hadden wij als ouders regelmatig gesprekken met een ouderbegeleider.

Druk, druk, druk

De grap was dat we haar net uitvoerig hadden verteld hoe druk ons leven was en dat we geen tijd meer hadden voor elkaar. Werk, huishouden, zorg en gezinstaken, alle clubjes, verjaardagsfeestjes, ouderraad, sport, sociale contacten…. Kortom, de voor veel ouders herkenbare drukte, die op zichzelf al tijdrovend is. En nu kwamen daar alle afspraken met school en hulpverleners nog eens bij. En alle spanningen rond de problematiek van onze zoon, en dat weer uitleggen aan familie, vrienden, leraren en ouders van vriendjes.

Beiden slaakten we een diepe zucht: “Tja, je begrijpt dat we geen tijd meer voor elkaar hebben. Geen tijd meer om te praten of gewoon even samen. Dat schiet er bij in. Alleen af en toe kort vragen hoe het gaat, vitten op elkaar of snel de planning van de dag doornemen.”

Advies

En toen kwam die ouderbegeleider dus met dat advies. Ze zei: “Het klinkt misschien gek, maar ik raad jullie aan om een vaste avond in de week te plannen, en dan in je agenda een uur vrij te maken voor jullie samen. Leg een schriftje op een vaste plek, elke keer als je een bespreekonderwerp hebt zet je het alvast daarin, dan vergeet je het niet. Kinderen naar bed en neem dan echt de tijd voor een gesprek met elkaar en zet afspraken of belangrijke zaken in het schriftje.”

Uhhhhhm

Wij keken elkaar aan en dachten allebei hetzelfde: “Doe normaal zeg!” En we zeiden het ook hardop. Als partners ga je dat toch niet in je agenda plannen, nee zeg. Dat moet vanzelf gaan, anders wordt het zo onnatuurlijk. Het lijkt wel een werkoverleg, alsof wij niet gewoon met elkaar kunnen praten…

Ze liet de woorden even in de lucht hangen… Ergens voelden wij ook dat er iets niet klopte… En ze zei: “Heb ik nou goed begrepen dat jullie weinig tijd voor elkaar hebben? Wanneer hebben jullie voor het laatst eens een goed gesprek met elkaar kunnen voeren?”

We keken elkaar aan. “Uuhhm, tja…”. We moesten beiden bekennen dat we ons dat echt niet konden herinneren, het leek wel eeuwen geleden. Dus om nou te zeggen dat het gesprek met elkaar wel vanzelf zou gaan…!? De ouderbegeleider stelde voor dat we het eens een maand zouden proberen. “Wie weet wat het je oplevert en misschien bevalt dit experiment jullie wel. En je kan er altijd mee stoppen.”

Geslaagd experiment

Zij had ons al verschillende goede adviezen gegeven en we hadden vertrouwen in haar. Daarom zijn we het experiment toch aangegaan. En wat denk je…? Het heeft voor ons goed gewerkt! We planden onze ‘date’ echt in onze agenda’s, schreven onderwerpen in het schriftje, kinderen naar bed en in gesprek. Na een tijdje ging het ook niet meer alleen over de zorgen en problemen of de kinderen. Er kwam ruimte voor andere onderwerpen, humor en ontspanning. Na een paar weken keken we echt uit naar dat moment voor elkaar, en kon het een keer niet dan prikten we gelijk een nieuw tijdstip. En de rest van de week was er minder spanning. “Dat bespreken we dinsdag wel,” zeiden we dan. En op een dag ontdekten we dat het niet meer nodig was, toen ging het weer vaker vanzelf. Maar we hebben regelmatig periodes gehad dat we zeiden: “Misschien weer eens een dinsdagavond date?” En dan werkte het weer voor zolang het nodig was.

Mijn advies

Ik kan dit advies nu uit eigen ervaring van harte aanbevelen! Doe eens gek, maak tijd voor elkaar, desnoods met een afspraak in je agenda. Ga het experiment aan. Eerst nog ongemakkelijk misschien maar het went snel. Als het goed is komt er ook weer een moment dat het ‘vanzelf gaat’.